Γαβαλάς, Δημήτρης

(Κόρινθος 1949 –). Μαθηματικός και λογοτέχνης. Σπούδασε στη μαθηματική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Σταδιοδρόμησε, αρχικά, ως επιστημονικός συνεργάτης στην πολυτεχνική σχολή του Πανεπιστημίου Πατρών (1974-76) και, στη συνέχεια, ως ερευνητής στο Κέντρο Πυρηνικών Ερευνών Δημόκριτος (1974-77) και από το 1980 ως καθηγητής σε σχολεία της μέσης εκπαίδευσης. Παράλληλα ασχολήθηκε και με τη λογοτεχνία. Έργα του είναι οι ποιητικές συλλογές Σπουδές (1973), Μετάβαση στο όριο (1974), Ανέλιξη (1975), Δήλος (1976), Εσωτερική αιμομιξία (1977), Η πάλη με το άρρητο (1978), Ελεγείο (1979), Τα εξωστρεφή (1980), Η του μυστικού ύδατος ποίησις (1983), Το πρόσωπο της ευτυχίας (1987), Απλά τραγούδια για έναν άγγελο (1988) και Φωτόλυση (1989), καθώς και τα δοκίμια Η εσωτερική διαλεκτική στη «Μαρία Νεφέλη» του Οδυσσέα Ελύτη (1987) και Ψυχοκυβερνητική και πολιτική (1989).